Voorbeschouwing: G. Anderson - M. Suljovic (World Matchplay Darts, Finale)

Gary Anderson kreeg in de halve finale de grote verrassing tegenover zich, Jeffrey de Zwaan wist namelijk al Michael van Gerwen, Adrian Lewis en Dave Chisnall te verslaan in dit toernooi. Deze overwinningen waren zeker niet aan toeval toe te schrijven, zijn gemiddelden en finishpercentages waren in alle wedstrijden dik in orde en deze topvorm liet hij weer zien in zijn wedstrijd tegen de Schot.

Het was voor Gary dus noodzaak zijn topniveau te halen, zoals hij dat ook dit toernooi tegen Raymond Van Barneveld al deed. De Zwaan wist lange tijd bij te blijven en had in de eerste pauze zijn voorsprong van het bullen nog. Hierna deden de twee lange tijd aan stuivertje wisselen, zo kwam Gary na een 12- en 11-darter op een 5-3 voorsprong, maar wist Jeffrey zich net zo snel terug te knokken via onder andere een 11-darter naar een 5-6 voorsprong. Lange tijd ging dit zo door, pas bij een break voor een 9-7 stand van The Flying Scotsman leek hij weg te lopen.

De Zwaan wist nog knap terug te breaken via een 140 finish, maar zag Anderson in zijn eigen leg weer langszij komen met een 12-darter. Anderson was scorend gewoon té sterk, ondanks dat De Zwaan op een heel hoog niveau speelde. De 180ers vielen steeds vaker bij de Schot, hij zou er in totaal zestien raken in deze wedstrijd. Hij breidde de stand verder uit tot hij met een 152 finish de genadeklap uitdeelde in een leg van De Zwaan. Uiteindelijk zou Anderson met 17-12 winnen, gooide hij zijn hoogste gemiddelde op dit toernooi ooit met 106.06 en raakte hij 38% van zijn checkouts.

 

 

Voor Mensur Suljovic breekt een grote dag aan. Hij stond in 2016 al in de finale van het European Championship, maar verloor toen nog met ruime cijfers van Michael van Gerwen. In 2017 bereikte hij opnieuw de finale van een major, toen won hij zijn eerste grote titel tijdens de Champions League of Darts. Toch vallen deze twee toernooien in het niet bij de World Matchplay, het grootste knock-outtoernooi ná het WK.

Om deze finale te bereiken moest hij eerst nog langs Peter Wright, die hiervoor twee wedstrijden uitstekend stond te gooien en in die vorm erg lastig te verslaan zou worden. Peter gaf echter al vanaf het begin van de wedstrijd niet thuis en was tegen zichzelf aan het spelen. Hoewel Mensur ook niet zijn topniveau haalde, was hij net een tandje beter en kon zo een terechte zege boeken.

Voor de eerste pauze wist Wright zijn voorsprong te behouden, hierna begon hij steeds meer belangrijke dubbels te missen en zou Suljovic geen moment meer op achterstand komen. Scorend was het niet best van de kant van de Oostenrijker, maar hij was op de belangrijke momenten zeer geconcentreerd en wist vaak met zijn laatste pijl op een dubbel nog de leg uit te gooien, tot frustratie van Wright. The Gentle kwam op een 9-6 voorsprong en leek het momentum te hebben om richting de eindstreep te gaan, Wright knokte zich vervolgens weer terug tot 10-10. Daarna pakte Suljovic weer een break en maakte zijn eigen leg af vanaf 151 en was de overwinning binnen. Hij zou uiteindelijk een 17-13 zege pakken met een gemiddelde van slechts negentig en een finishpercentage van 39%.