Voorbeschouwing: Simon Whitlock - Gary Anderson (World Matchplay, Kwartfinale)

Het scheelde maar een haartje of Simon Whitlock had niet op deze World Matchplay gestaan. Hij behoorde nog net tot de top zestien van de wereld die zich automatisch plaatst voor het toernooi en was daardoor niet afhankelijk van de Pro Tour Order of Merit. Op die ranglijst staat hij namelijk 46e, vijftien plaatsen te laag voor plaatsing. Op de Summer Series kon hij op die ranglijst niet klimmen, hij eindigde daar namelijk 62e op de eindranking en wist in totaal maar vier wedstrijden te winnen.

Het is voor Whitlock dus belangrijk eindelijk weer eens te presteren op een groot toernooi om in de top zestien te blijven en wat dat betreft is de Australiër op de goede weg. Hij won zijn openingswedstrijd van Ryan Joyce die zijn niveau van de Summer Series niet kon benaderen. Whitlock zelf gooide ook niet bijzonder goed met een gemiddelde onder de negentig en een finishpercentage van 34%, het was echter meer dan voldoende voor een 10-4 overwinning.

In zijn tweede wedstrijd wist Simon dat er meer nodig was, hij stond namelijk tegenover zijn angstgegner Michael van Gerwen waar hij slechts één van de laatste zeventien wedstrijden van won. De Brabander had een complete off-day terwijl Whitlock in de openingsfase weinig fouten maakte. In de eerste pauze stond het 5-0 voor The Wizard, die op dat moment meer dan vijftien punten per beurt meer gooide dan Van Gerwen. Aan het einde van de wedstrijd ging het niveau van Simon omlaag maar was het ruim voldoende om een grote zege te boeken op de nummer één van de wereld, Whitlock won met 11-4. Hij gooide gemiddeld 98 per beurt, raakte 41% van zijn dubbels en gooide zes maximale scores.

Gary Anderson leek niet in de allerbeste vorm naar deze World Matchplay te gaan, tijdens de Summer Series lag hij er op twee toernooien al na de eerste wedstrijd uit. Wel wist hij op één toernooi de finale te halen, al was dit deels omdat zijn weg naar de eindstrijd niet de lastigste was. De grootste namen in dat rijtje zijn Jonny Clayton en Gabriel Clemens, de nummers veertien en veertig van de wereld. Ook in de finale kreeg de Schot geen grote naam tegenover zich, toch wist hij de titel niet te pakken ten koste van Ryan Joyce.

In zijn eerste wedstrijd op deze major kon Gary opnieuw niet overtuigen. Na een 5-5 tussenstand wist hij eindelijk weg te lopen bij Justin Pipe en boekte hij alsnog een ruime 10-5 zege, het spel was niet zoals je van The Flying Scotsman kan verwachten. Hij gooide een gemiddelde van ongeveer negentig met een finishpercentage van 36% en blonk vooral uit met twee 100+ finishes. Natuurlijk is het ook lastig gooien tegen een speler als Pipe, die tot de traagste van het circuit behoort. In de tweede ronde haalde Anderson dan ook een wat hoger niveau waarmee hij een 11-8 zege op James Wade boekte. Tot de 4-4 ging het zeer gelijk op, daarna gooide Gary enkele goede legs en wist hij via een 14- en een 13-darter uit te lopen naar 9-4. Wade kwam nog terug in de wedstrijd maar het was te laat om Anderson van een 11-8 zege af te houden. Deze wedstrijd gooide de nummer acht van de wereld een gemiddelde van 93 per beurt, gooide hij negen maximale scores en raakte hij 41% van zijn finishes.