Voor Olympique Marseille is de Europa League-finale bijna een thuiswedstrijd. Duizenden bloedfanatieke fans maken de Zuid-Fransen de relatief korte trip naar het meer centraal gelegen Lyon, om hun favoriete ploeg te steunen in de jacht naar de tweede Europese hoofdprijs in de clubgeschiedenis. In 1993 wisten Les Phoceens immers al eens beslag te leggen op de Champions League. 'Toen was ik nog niet eens geboren,' aldus middenvelder Maxime Lopez deze week. 'Mijn vader was er toen wel bij en tot de dag van vandaag vertelt hij wat er toen door hem heen ging. Het zou echt een droom zijn als we dat zouden kunnen herhalen.'

De kracht van Olympique Marseille is dat makkelijk scoort. Onder aanvoering van spelmaker Dimitri Payet en goaltjesdief Florian Thauvin scoorden de Fransen in de knockout-fase van de Europa League maar liefst zestien goals in acht duels. Dat is geen overbodige luxe, want de defensie wil nog weleens een steekje laten vallen, zoals we onder meer in de return in de halve finale van de Europa League zagen. Op bezoek bij het Oostenrijkse Red Bull Salzburg verdedigde de ploeg van trainer Rudi Garcia een 2-0 voorsprong uit de heenwedstrijd, maar toch moest er een verlenging aan te pas komen om de finaleplaats veilig te stellen. De redding kwam vanuit onverwachte hoek, want het was de Portugese verdediger Rolando die zijn ploeg in de extra tijd naar de finale schoot. Samen met de Griekse spits Kostas Mitroglou is hij echter een twijfelgeval voor de eindstrijd tegen Atletico Madrid.

De uitschakeling in de groepsfase van de Champions League was uiteraard een bittere pil, maar direct daarna richtte Atletico Madrid haar pijlen op het winnen van de Europa League. De Spanjaarden voegden de daad bij het woord, door zich relatief zorgeloos te plaatsen voor de eindstrijd van woensdagavond in Lyon. Zowel FC Kopenhagen, Lokomotiv Moskou, Sporting Lissabon als Arsenal wisten het de manschappen van trainer Diego Simeone nooit echt lastig te maken. In 2010 en 2012 wisten de Madrilenen De Europa League al op hun naam te schrijven en ook in deze editie zijn zij uiteraard de torenhoge favoriet voor toernooiwinst.

Zoals bekend is de verdediging het paradepaardje van Atletico Madrid, dat ook dit seizoen met slechts twintig tegentreffers beschikt over de minst gepasseerde achterhoede van de gehele Spaanse Primera Division. Spelers als Filipe Luis en natuurlijk Juanfran hebben verdedigen tot kunst verheven. Mocht de tegenstander er toch doorheen komen, dan staat daar altijd nog Jan Oblak, in mijn ogen de beste keeper ter wereld. Zijn reflexen zijn werkelijk fenomenaal en ook afgelopen weekeinde was hij weer enorm belangrijk door een penalty te pakken in de met 0-1 gewonnen stadsderby tegen Getafe. De Sloveense sluitpost keerde dit seizoen in alle competities meer strafschoppen (7) dan dat hij er om de oren kreeg (5), dus ook als het woensdagavond eventueel op strafschoppen uitdraait hoeft de aanhang van Los Colchoneros niet te wanhopen. Toch is een derde Europese hoofdprijs onder het bewind van Simeone nog geen abc-tje. De Spanjaarden hebben het de laatste weken buitenshuis wat lastig, want voorafgaand aan de uitoverwinningen op Alaves en Getafe bleven zij vijf uitwedstrijden op rij verstoken van een zege. Daarnaast mag Simeone nog altijd niet in de dug-out zitten vanwege zijn wangedrag op bezoek bij Arsenal in de halve finale.